گزارش - خدیجه منصوری و اعتراضات مردم اورمیه

حرکت ملی آذربایجان، اعتراض به خدیجه منصوری و واقعیت سیاسی جامعه

اسماعیل جوادی

دختری از تبار کرد، این عنوانی بود که هفته نامه "هاوار" چاپ سنندج آن را برای مصاحبه خود با خانم خدیجه منصوری انتخاب کرده بود. بعد از انتشار این مصاحبه اعتراضات فراوانی از سوی مطبوعات و فعالین فرهنگی و مدنی آذربایجانی به سخنان این خانم صورت گرفت. تعداد از دوستان روزنامه نگارآذربایجانیم که متمایل به جریان اصلاح طلب هستند به سیاق موارد مشابه این حرکت را نیز ترفند جریان اصولگرا و شیوه جدید داغ کردن عرصه انتخابات قلمداد نمودند. اما ظاهرا قضیه از این چیز ها بالاتر است فعالین فرهنگی و روزنامه نگاران ملی گرای آذربایجانی و حتی مردم کوچه بازار آن گونه که دوستان روزنامه نگار اصلاح طلب من می اندیشند ارزیابی نمی کنند و نتیجتا خبر ها این است که طومار بلند بالایی از طرف مردم و فعالین حرکت ملی آذربایجان تهیه شده و به مسئولین تحویل داده اند و شنیده ها نیز حاکی است که سخن از تحصن و تجمع خیابانی نیز می باشد. حالا آیا جریان اصولگرا منافعی در این اعتراضات دارد یا نه تحلیل های مختلفی را پشت سر دارد، اما به نظر این حقیر روزنامه خوان و روزنامه نگار جریان هویت طلب و ملی گرای آذربایجان که به نام حرکت ملی آذربایجان شناخته شده است در عماق جامعه آذربایجانی نفوذ کرده است و خارج از جریان های سیاسی مطرح جامعه به جریانی قوی تبدیل گردیده و به نظر می آید جریان اصولگرا نیز از رشد آن بیم دارد. هر چه باشد مقاله "خواب ابریشمی مسئولان و رویای تروریست ها" هفته نامه "اولدوز" چاپ اورمیه که در جواب خانم خدیجه منصوری چاپ شده ، موج جدیدی را در اورمیه به راه انداخته و و دیگر شماره روز یکشنبه 27 آبان این هفته نامه بر روی پیش خوان روزنامه فروشی های اورمیه پیدا نمی شود. خانم "خدیجه منصوری " با سخنان غیر واقعی خود انگشت به نقطه حساس مردم آذربایجان گذارده و اعتراضات مدنی فعالین و مردم آذربایجان منطقی به نظر می رسد سوال این است که آیا این سخنان تنش آلود افرادی مثل خدیجه منصوری و عملیات های تروریستی در منطقه می تواند در آینده به تقابل بین اقلیت کرد مهاجر آذربایجان غربی با اکثریت تورک منطقه منتهی شود؟ آیا سیاسیون تورک منتسب به جریان های اصلاح طلب و اصولگرا واقعیت حضور خطر ناک تروریست ها را در منطقه و اعتراض فعالین آذربایجانی به این مسئله را ترفند سیاسی جریان مقابل ارزیابی خواهند کرد؟ و آیا جامعه سیاسی ما هنوز واقعیتی به اسم حرکت ملی آذربایجان را در اندامی سیاسی تحمل خواهد کرد؟