چرا بایستی با بعضی از گروههای افراطی کردها مبارزه مدنی کرد؟

« منصور یادگاری»

تاریخ :27 /10/1385 ساعت:16:24

ایجنا نیوز/ خبرگزاری جوانان آزادیخواه ایران: مسلماً بین سیاست تجاوزگرانه حزب دمکرات کردستان ایران در دو منطقه ترک نشین آذربایجان و لرستان ایران و همچنین دولت خودمختار کردستان عراق در منطقه کرکوک نمی توان تفاوت قائل شد چراکه هر دو در سدد هستند با تجاوز به حقوق دیگران خاک گشایی کنند این سیاست هم به این صورت است که گروههایی از کردها را در مناطقی متعلق به دیگران اسکان می دهند و سپس ادعای مالکیت میکنند در ایران، با سوءاستفاده از قوانین مشایعی ایران ( شهروندان ایرانی با توجه به این قانون می توانند در کجای ایران که بخواهد اقامت گزیند ) و در کرکوک عراق به قدرت سلاح و حمایت امپریالیسم امریکا.

این انتقال سرسام آور کردها به شهرهای آذربایجان غربی که بنا به دعوت و شاید هم دستور حزب دمکرات کردستان صورت می گیرد یک واقعیت تکان دهنده از ریاکاری این حزب کردی را به نمایش می گذارد بطوریکه بعد از جنگ های طولانی و خون آلود در کردستان ایران این حزب کردی تغییراتی استراتژیک و تاکتیکی ریاکارانه در خواسته های حزبی خود داده و با پناه گرفتن در پشت سر ایران فدرال سیاست کردستان مستقل را پیش می برد دلیل آنهم دعوت از کردها برای تعریف خواسته های کردستان در خارج از جغرافیای منطقه کردستان و همچنین اقامت های تجاوزگرانه در شهرهای آذربایجان غربی و همچنین تلاش برای سرقت هویت ملت لر در لرستان می باشد ( البته لازم به توضیح است که هر انسانی حق دارد در هر کجا که خواست آشیانه خویش را برپا دارد اما وقتی که این آشیانه سازی در چهارچوب سیاست های تجاوزگرانه به حق بومیهای این مناطق باشد باعث به وجود آمدن بحرانهای غیرقابل جبرانی خواهد بود و مطمئن هیچ صاحبخانه ای اجازه نمی دهد مهمان چشم او را دربیاورد حتی در دمکرات ترین کشورهای جهان هم همچین روشی به کار گرفته نمی شود.

اما علت اساسی این تجاوزگری ها از کجا نشات می گیرد در این خصوص هم دو علت بیشتر به ذهن نمی رسد اول اینکه شئونیسم فارس ،حزب دمکرات کردستان ایران را همانند عروسک خیمه شب بازی بدست گرفته است تا این حزب منصوب به کردها در کنار بدست آوردن امکاناتی از این قبیل که شهرستان ارومیه را پایتخت کردستان معرفی نماید و کردها را به آرامی بدون مخالفت حکومت مرکزی در شهرهای آذربایجان اقامت دهد، بتواند اولاً یک گروه مسلح علیه خود را از نبردهای مسلحانه منصرف نماید و از سوی دیگر عملکرد این حزب در اتفاق با شئونیسم فارس آئینه تمام نمایی برای دیگر ملل تحت ستم ملی در ایران نماید.

هرچند که گروههایی از اندیشمندان شئونیسم فارس بر این باورند که شئونیسم فارس در پی احساس عذاب وجدان در خصوص جنگ های چندساله با کردها تن به این سیاست خاک گشایی از سوی کردها داده است ولی با وجود اینکه نمی شود منکر این موضوع شد چون که در این خصوص نمونه های تاریخی بسیار است و عمده ی آن اسرائیل می تواند باشد اما بعید به نظر می رسد ناسیونالیست کور ایرانی که در دست شئونیسم فارس گرفتار است در خصوص قتل عام هویت طلبان ملل تحت ستم ملی در ایران احساس عذاب وجدان کنند اما می توان گفت در خصوص کردستان عراق این احساس وجود دارد و امریکا هم به دلیل عذاب وجدان و هم به دلیل نگاه ابزاری به کردها ، به آنان این اجازه را می دهد که به حقوق دیگر ملیت های عراق از جمله ترکمن ها و عرب ها در کرکوک تجاوز کنند. امریکا می کوشد با این واگذاری اختیارات به کردها از عذاب وجدان بمب های شیمیایی که در اختیار صدام قرار داده است و این دیکتاتور اعدام شده در زمان چلوس بر قدرت عراق این بمب ها را علیه کردها به کار گرفته است خود را برهاند.

اما در اینجا این سوال مطرح می شود که آیا این خود کامکان امپریالیسم از سرنوشت اسرائیل و فلسطین درس عبرت نگرفته اند.که باز به سیاست قربانی کردن ملتی برای ملت دیگری ادامه می دهند؟ اما بایستی مطمئن بود که این سیاست های امپریالیستی در منطقه از هم اکنون محکوم به شکست است و هیچ ملتی را با توسل به زور و تفنگ نمی توان برای همیشه سرکوب کرد همانطوریکه اسرائیل نتوانست فلسطینی ها و صدام دیکتاتور عراق ، کردها را سرکوب نمایند.

لذا بایستی از مقامات کردستان عراق پرسید که شما فکر می کنید با توسل به قدرت امپریالیسم امریکا می توانید حقوق ترکمن ها و عرب ها را در کرکوک پایمال کنید و آنان را برای همیشه خاموش نمائید ؟آیا در طول تاریخ چنین اقداماتی به ثمر رسیده است که شما به راههای غیردمکراتیک و به شیوه های سرکوبگرانه پناه می برید؟

لذا جهان از همین امروز می بایست نسبت به پیدایش حکومت های خودکامه و غیردمکراتیک اعتراض کند تا در آینده های نیامده مجبور نشود تا حوادثی مثل حوادث عراق را مجدداً تجربه نماید

یکی از اقدامات تجاوزگرانه که از سوی بعضی از احزاب و گروههای تندرو منصوب به کردها صورت گرفته و باعث نگرانی ملتهای ترک ، لر ،فارس و عرب در منطقه گردیده است ارائه نقشه ای می باشد که در این نقشه ،این احزاب تندرو کردها رسماً به حدود جغرافیائی ترک های آذربایجان و لرهای لرستان و همچنین عرب ها و ترکمن ها در عراق تجاوز کرده اند که بعضاً این نقشه توسط امپریالیسم امریکا هم منتشر می شود اولاً ابتدائی ترین ثمره این نقشه خیالی برای کردها این است که هنوز کشوری به نام کردستان تشکیل نشده پنج دشمن برای خود تراشیده است 1- ترک های آذربایجان 2- لرهای لرستان 3- عرب و ترکمن های عراق و ( البته شئونیسم فارس و پان ایرانیست ها که به نوعی حاکمیت دولت مرکزی بر ایران یکپارچه را در خطر می بینند.که این دشمنی از سوی ترکیه هم وجود دارد)

لذا کردستان تخیلی به غیر از این دو راه راهی ندارد یا اینکه بایستی مادام العمر با استقرار نیروهای امریکایی و انگلیسی در خاک خود موافقت کند که در این صورت هم بایستی دید که امریکا و انگلیس می توانند از کردستان در مقابل عملیاتهای پارتیزانی ملتهای که حقوق آنان در کشور خیالی کردستان پایمال شده است محافظت کنند یا نه؟ که نیم نگاهی به عراق امروز نشان می دهد که این امپریالیسم ها فاقد چنین قدرتی هستند و اگر هم بر فرض مثال بتوانند امنیت کردستان را حفظ کنند دیگر کردستان یک کشور مستقل نبوده و یک مستعمره برای این امپریالیسم ها خواهد بود.

و اما راه دوم که هم به نفع کردستان است و هم از خون و خونریزی جلوگیری می کند این است که احزاب کردها منافع خود را در جغرافیای واقعی خود دنبال نماید.

و ملت کردستان هم بایستی توجه داشته باشند حاکمیتی که به حقوق دیگر همنوعان خویش تنها به این تفاوت که ملیتی غیر دارند تجاوز کند می تواند در آینده جزء یکی از حکومت های خودکامه مثل جمهوری اسلامی و دیگر حکومت های فاشیستی باشد.