Wednesday, December 20, 2006



کردها٫ انتخابات شورای شهر اورمیه و چراها؟ - اومود ائوره ن

بای بک | اودگون, 29ی آذر , 11006 اینجی ایل, چولا 16:32 | مقاله

--------------------------------------------------------------------------------

همانگونه که مستحضرید در انتخابات انجام شده در جمهوری اسلامی چیزی که برای سیستم حاکم حائز اهمیت بوده است میزان مشارکت مردم در پای صندوقهای رای بوده تا رژیم بتواند مشرعیت خود را به رخ مخالفان٫ نافیان داخلی و خارجی و کشورهای متخاصم بکشد. یعنی یک بازی روانی که جمهوری اسلامی همیشه از آن در برابر نافیان مشروعیتش استفاده کرده است.

کارکرد سیستم انتخابات در ایران چنین است که مردم از میان کسانی که قبلا توسط سیستم نظام ولایت فقیهی انتخاب و گلچین شده اند٫ حق انتخاب دارند. این منتخبان کسانی هستند که تعهد و وفاداری خود را به رژیم موجود به اثبات رسانده اند.

سیاست و استراتژیهای اتخاذ شده از جانب دولت اسلامی در غرب آذربایجان همواره سعی بر زنده نگه داشتن ملیت گرایی کردی و ترکی در سطح خاص، استاندارد خاص و کنترل شده ای است تا بتواند در هنگامه بحران این دو حرکت ملی گرای را در مقابل هم قرار داده با کمترین هزینه هر دو طرف را بهم دیگر بکشاند (اؤلدورتدوره).

بافت عشیرتی٫ فرهنگ و ساختارهای جامعه کرد امکان اورگانیزاسیون سریع و بدون پرس وجوی توده های کرد را مهیا میسازد. این خصوصیت جامعه کرد به گروهای سیاسی کرد و حتی جمهوری اسلامی این امکان را می دهد که با رئیس عشیرت های کرد ساخت و ساز کرده و مردم را به طرف خواستهای خود سوق دهند.

انتخابات شورای شهر انتخاباتی است که (حتی در شهرهای دیگر نیز) نامزدهای داراي پایگاه عشایر و ایلاتی موفق بوده اند. چون این انتخابات انتخاب رانت خوران و تقسیم کنندگان رانت است٫ به همين دلیل است که ما همیشه شاهد انتخاب کسانی به شورای شهر هستیم که از مشکلات شهرخبری ندارند.

از دیگر طرف حتی مواقعی که گروهای سیاسی کرد انتخابات را تحریم می کنند حوزه این تحریم در مناطقی انجام می پذیرد که کردها در آن ناحیه حائز اکثریت مطلق هستند. در مناطقی که کردها در اقلیت هستند بر خلاف اعلامیه ها و سیاستهای اعلام شده از طرف این گروهها بر افکار عمومی٫ نه تنها تحریمی انجام نمی شود بلکه کردها با تمام قوا به شرکت در انتخابات تشویق و اورگانیزه می شوند.

مورد دیگری که باید به آن دقت کرد این است که گروهای سیاسی کرد به دلیل شرایط خاص جغرافیايی ، سیاسی و مذهبی توانسته اند فعالیتهای خود را بدون وقفه در منطقه ادامه دهند. مثلا حزب دمکرات کردستان بیش از ۶۰ سال است که به فعالیتهای خود در منطقه ادامه داده و در تشديدحس ملیت گرایی کردی و هدایت توده های کرد نقش بزرگی ایفا نموده است.

مردم ترک اورمیه آپولوتیزترین (غیر سیاسی ترین) مردمان منطقه هستند بطوریکه خوش گذراندان روز تعطیل شان را به حضور در پای صندوق رای ترجیح می دهند. مردم اورمیه متوجه عمق خطری که آنانرا تهدید میکند نیستند. وضعیت موجود در کرکوک و اشغال خانه و کاشانه ترکمن ها از طرف کردهایي که با اورگانیزاسیون بارزانی وطالبانی به کرکوک سرازیرشده اند٫ باید درس عبرتی برای مردم اورمیه باشد.

از همسایگان کرد نیز می خواهیم که مرزها و حدود خود را بشناسند. بازیچه شونیستهای فارس و افکار خولیایي کردستان بزرگ نشوند. این همسایگان با مراجعه به تاریخ باید از تجربه سولدوز درس عبرت بگیرند و بدانند که اعمال آنان نه تنها کمکی به مبارزه ملت های تحت ستم نخواهد کرد بلکه باعث ایجاد سؤظن در میان مردم آذربایجان بر علیه مردم کرد خواهد شد.

(دقت: اين مقاله با ويرايش اندکي براي [1] باي بک آماده شده است)

0 Comments:

Post a Comment

<< Home