هر سال در دوم اردیبهشت ماه، خون شهدای تورک بر خاک نقده شعله می کشد!

این روز را بخاطر بسپار، فراموش نکن، بر هیچکس مبخش و به همه بگو!

بیست و دوم آوریل برابر با دوم اردیبهشت ماه، یاد آور یکی از حادثه های خونین و حماسه های غرور آفرین ملت تورک آذربایجان است.

27 سال پیش در چنین روزی، یک سال پس از وقوع انقلاب مردمی و ضد آریایی سال 1357، جمعی از تروریستهای مسلح حزب دمکرات کردستان اقدام به ایجاد نا امنی و اشوب در مناطق جنوب غربی آذربایجان نمودند.

نیروهای مسلح این حزب افرطی با حمله به شهرهای ماحال سولدوز ( سایین قالا، قوشاچای، سویوق بولاق، نقده، خانا و بانا ) کوشیدند تا با استفاده از شرایط ضعف دولت مرکزی اقدام به تصرف این شهرهای آذربایجانی کنند.

متاسفانه به دلیل بی تدبیری، اهمال و حتی سکوت دولت مرکزی برخی از مناطق سولدوز مورد تصرف افراطیون حزب دموکرات درآمد.

از اوایل فروردین ماه سال 58، تروریستهای حزب دموکرات با یورش غافلگیرانه به مردم تورک و کرد منطقه، هزاران تن از مردم، بخصوص غیر نظامیان تورک را هدف قرار داده و با بی رحمی به شهادت رساندند. این گروه مسلح پس از تصرف شهر سویوق بولاق (مهاباد) متوجه شهر سوق الجیشی نقده شد.

صبح روز دوم اردیبشهت ماه، نزدیک به 10 هزار تن از افراطیون کرد که عموما از استان کردستان آمده بودند میتینگی را در استادیوم ورزشی نقده برپا کردند. آنان در این میتینگ خواستار خلع اراضی بخشهای غربی آذربایجان از اکثریت مطلق جمعیت تورک شدند!

اخبار تجمع تروریستها در استادیوم شهر تا ظهر آن روز در تمامی نقده پیچید. با توجه به اینکه اکثریت جمعیت 30 هزار نفری شهر از تورکها بودند و بخوبی بر مخاطراتی که شهر را تهدید می کرد آگاهی داشتند به سرعت به پا خاستند. اهالی تورک شهر بفوریت وارد کلانتریهای و مراکز ژاندارمری شدند. دهها هزار سلاح از انواع مختلف در بین مردم اعم از زن و مرد و پیرو جوان توزیع شد. افرادی چون حاج عظیم معبودی بصورت خود جوش وارد عرصه دفاع شدند. گروههای مقاومت تشکیل گردید و اهالی با سردادن فریاد « یا مرگ یا آزادی » هم قسم شدند.

طی چند ساعت هزاران تن از نیروهای مردمی در غالب یک میلیشیای شوریده ملی متشکل شدند و اهالی بر پشت بامها و همچنین خیابانهای محلات سنگر بندی کردند. مردم روستاهای اطراف و سپس شهرهای نزدیک نیز با آگاهی از وضعیت برادران و خواهران خود در نقده به کمک اهالی شهر آمدند.

نخستین حملات بصورت کاملا ناجوانمردانه از سوی تروریستهای حزب دموکرات شروع شد. با توجه به اینکه اهالی نقده از باز کردن درب خانه ها اجتناب می کردند، تروریستهای کردی که با همسایگان خود روابط صیمانه ای داشتند بصورت طعمه وارد معرکه شدند. آنها با کوبیدن درهای همسایه های تورک، با صدای بلند از آنها می خواستند که دربها را باز کنند تا با همکاری همدیگر اوضاع مخاطره آمیز آن روز را تدبیر کنند. اما به محض گشوده شدن درهای منازل تورکان، تروریستها آنها را به رگبار می بستند.

در یکی از ددمنشانه ترین این جنایتها، افراطیون کرد به خانه خانواده هشت نفری «بدلی» حمله کردند. آنها همه هشت نفر را سر بریدند. حتی تروریستها به کودک شش ماهه خانواده نیز رحم نکردند. سر او را بریدند و برروی گهواره اش نوشتند:

«آیا حیف از شلیک گلوله بر ای کشتن یک تورک نیست؟!»

ضربه روانی این قبیل جنایتها به حدی سنگین بود که سبب فوران خشم عمومی تورکها علیه تروریستها شد. حتی برخی از کردها نیز با مشاهده شدت قساوت افراطیون حزب دموکرات به تورکها پیوستند. یورش میلشیای تورک آغاز شد. تقریبا نیمی از اهالی شهر وارد مبارزه شده بودند.

تورکها خانه به خانه، کوچه به کوچه و محله به محله با تروریستها جنگیدند. هزاران تن از افراطیون گرفتار خشم ملت شدند.

تا ساعت 2 شب، شهر بطور کامل آزاد شد و قدرت در اختیار تورکها قرار گرفت.

در این مجادله ملی، نزدیک به 800 تن از تورکها به شهادت رسیدند. شهدای حماسه نقده در حال حاضر در قبرستان شهیدان این شهر آرمیده اند.

یاد و نام همه شهیدان و مبارزان این حماسه پر شکوه ابدی باد.



هویت طلبان تورک اورمو