Friday, March 31, 2006



متاسفانه در اين نامه ناآگاهانه به جاى ملت ترك ٬ تعبير استعمارى بي اساس و فراافكنانه پان ايرانيستى ملت آذربايجان بكار رفته است كه ميبايست تصحيح شودּ عمده ترين مليت ساكن در ايران٬ مليت ترك نام دارد كه بخش بزرگى از آن در آذربايجان ساكن استּ اما به همه حال در اين كشور٬ مليتى بنام آذربايجان وجود نداردּ وئبلاگ

نامه علیرضا نظمی به مصطفي هجري

دوست گرامی، جناب مصطفی هجری دبیر کل حزب دموکرات کردستان

درود های گرم من و ملت آذربایجان را بپذیرید. برای شما و یاران پر تلاشتان در احقاق حقوق حقه ملت مبارز کرد آرزوی توفیق دارم.

جناب هجری، شما خوب میدانید که درمسیر این مبارزات حق طلبانه، چه اغراض و دسایسی کمین کرده اند که ما را، اگر نه بدست خود، اقلا بوسیله یاران خویش، از پای در آورند.

من همیشه گفته و نوشته ام که ارزانترین و آسانترین شیوه "دشمن" در هر ایده و ساختاری که باشد، ایجاد تنش، نفرت، و برخورد، بین ملل مظلومِ ترک و کرد خواهد بود تا خون پاک این دو ملت شریف را، در سر زمین های خود، آذربایجان و کردستان جاری و نهالِ شوم "استعمار فرهنگی، اقتصادی، ملی، و نظامی" را آبیاری، و با ثمرات مسموم آن، جوانان ما را "تخدیر" و ملل ما را"تحقیر" کند، و ما را در این پیکار مقدس منحرف، و آمال ملی ما را نقش بر آب سازد. چه خوش باوریِِِ گرانبهائئ خواهد بود اگرساده لوحانه، دسیسه و تلقین دشمن را بپذیریم و اجازه دهیم که اعدام کنندگان شهید قاضی محمد، و شهید فریدون ابراهیمی، امروز، با ما مجزا، عشوه گری کنند و جدا، جدا نرد دوستی ببازند و افکارمان رابه بازی بگیرند. این گرانبارترین و جبران ناپذیرترین تهلکه تاریخِ مللِ ما خواهد بود.

اگر بتوان قبول کرد که بعضی از برهه های خاصِ تاریخ، از حساسیت سیاسی بیشتری برخوردارند، بی تردید باید اذعان نمود که برای ملل ما، امروز، روزِ "آزمایشِ تاریخ " است.

ملت نجیب آذربایجان کوله بار گرانی از "جوانمردی ها و ناجوانمردیهای تاریخ" و تاریخ سازانِ ملل متفاوت را، بدوش میکشد، ونتیجتا، با یاد آنها، مشعوف و ملول میشود.

همجواری و همزیستی تنگاتنگِ ملل ترک و کرد نیز، طبعا، مثمرِ خاطرات شیرین و دل انگیز، و تلخ و دل شکنی بوده است. مرحوم پیشه وری هنگام عزیمت به تهران برای مذاکره با قوام، در جواب نگرانی های مسولان امور، درپای هواپیما، در حالیکه دست بر شانه شهید قاضی محمد داشت، گفت: اگر من امروز، به ضرورت، به تهران میروم، جای نگرانی نیست، برادر بزرگوارم قاضی محمد درآذربایجان است. از بیان این واقعیت، خوشحالم که "حافظه تاریخی" ملت نجیب و قدرشناس آذربایجان، خاطرات شیرین حکومتهای ملی آذربایجان و کردستان را با دلگرمی مطمح نظر ساخته و آنها را بعنوان خاطرات "ملت کرد"، در حافظه تاریخی خود زنده نگهداشته است. درست همانگونه که، با مناعت و بزرگواری خاصِ خویش، غارت وچپاول گری های سمیتقو را بنام "یک غارتگر وقاتل" بی ارتباط به هویت قومی و ملی او، به بایگانی راکد، انداخته است.

جناب هجری، من به دلایل محلی، شغلی، خانوادگی، و کسب و کار شخصی، با اغلب بزرگان عشایر ساکن در نوارِ غربیِ سرزمینِ آذربایجان، سابقه مودت، و دوستی دارم. من و آنها، هر دو، خوب میدانیم که حتی آنزمان که مرسوم نبود، من هم در حدِ آنها، از مظلومیت شان رنج برده ام وبه مصالح و حقوق حقه شان پای بندم. امیدوارم شما و همکارانتان نیز این تذکرات را با همان حسن نیت و صداقت و دلسوزی تلقی کنید که آحاد ملت شریف کرد، درسردشت، ساوجبلاغ، سلدوز، مرگور، ترگور، صومای، برادوست، و کنار بروژ خواهند پذیرفت، واگراز آن، ممنون نشدید، اقلا دلگیر نشوید و اجازه ندهید که شرایط لحظه ای و متغیرِ جهانی و مصالح آنیِ جهانمداران، صد ها سال همزیستی گذشته ما را مخدوش، و آینده مان را مشکوک نموده و به حکومت آپارتاید تهران فرصت دهد که مبارزات عدالت خواهانه ما را، با تحمیلِ جنگ داخلی و برادر کشی عقیم کند.

من بخوبی میدانم که در هرملتی "ارتدکس" هائئ هستند که بیمار گونه به آرزوهای توسعه طلبانه و دور از عقلِ خود چسبیده، و مانع هرگونه آرامش، اتفاق و دوستی میشوند طبعا ملل کرد و ترک نیز از این بیماری و بیماران مبرا نیستند ولی رهبری ها،باید، با احساسِ مسولیتِ خطیر، واقع بینی، وانتخابِ مصالحِ مقدور را، به مطامح و مطامعِ دور از عقل و محال، ترجیح دهند.

در دهه گذشته، من بعنوان مبلغ فلسفه حسن نیت، دیپلوماسی و تعامل در مسئلهِ ترک و کرد، نقشه خیالیِ ، مثلا "کردستان بزرگ" را دیده، وآنرا، بعنوان اَعمالِ افراطیونِِ غیر مسئول، توجیه کرده ام، گزارشاتِ مستندِ وجود آنرا در اتاق کار جناب بارازانی با نام "کردستان الکبری" به توقعات خارج از مرزِ بیگانگان، تعبیر نموده ام، ، حتی همان نقشه را در اتاق کنفرانس حزب دموکرات کردستان در استکهلم شخصا، دیده، و به توضیح جناب خالد عزیزی اعتماد کرده ام که"این خواسته حزب ماا نیست ونمیتوان انکار کرد که ما هم تندروانی داریم". من، حتی، ائتلاف حزب شما و پان ایرانیستها را در پاریس نیز، بعنوانِ یک تصمیم "عجولانه، کوتاه بینانه، و غیر مرکزی" پذیرفته ام،. با حوصلهِ تمام، اعمال پ ک ک و پژاک را هم، از نیات حزب دموکرت کردستان جدا میدانم، و گفته شهید قاسملو را بیاد دارم که آنها را گروه تروریست معرف کرده است. ولی برای توجیه مصاحبه آقای رامبد لطف پوری در ارگان مرکزی حزب دموکرات کردستان از هر گونه سلاح تعبیر و تفسیر و توجیه خوش باورانه، خلع شده ایم و حتی خوش نیتی من و بزرگواری ملت کهنسال و عظیم آذربایجان و ملل و دول ترک همجوار، بازی ِ "من نبودم دستم بود" را بیش از این قابل قبول و تحمل، نمیدانند.

جنابِ هجری، من بعنوان یک دوستدار واقعی ملت کرد، و همسنگر شما در راه احقاق حقوق حقهِ ملل ایرانی، از جنابعالی انتظار دارم با صدور بیانیه ای، تمام این احساسات تند و غیر مسوول را متهم، و برای همیشه به دسیسه های دشمن که از کوتاه ترین راه، یعنی از دهانِ تندروان کرد و ترک، میل بخون کشیدن سرزمین ما را دارد نقطه پایان بگذارید.

من آنچه شرط بلاغ است با تو میگویم تو، خواه از سخنم پند گیرو، خواه ملال

بیستم مارچ 2006
دوستدار شما
دکتر علیرضا امیر نظمی افشار
کمیسیون دیپلماتیک آذربایجان جنوبی

جوابيه دبير كل حزب دموكرات كردستان به دكتر عليرضا نظمي

در آذربایجان دو ملت ترک و کرد محکوم به زندگی در کنار هم هستند

آقای دکتر علیرضا نظمی افشار، دوست عزیز نامه پر مهر و دلسوزانه تان را دریافت نمودم. از ابراز احساسات مسئولانه شما در رابطه با حفظ و تقویت دوستی و برادری میان دو ملت ترک و کرد ساکن آذربایجان سپاسگزارم و از شخص فرهیخته ای مثل جنابعالی جز این انتظاری نیست. من و حزبم گذشته های تلخ و شیرینی را که این دوملت در آذربایجان با هم سپری کرده اند، دسیسه های حکومتهای توتالیر پهلوی و جمهوری اسلامی، مداخلات بیگانگان و اعمال و گفتار نا مسئولانه افراطیونی از هر دو بخش را در ایجاد فضای متشنج و کاشتن بذر نفاق در میان هر دو ملت کرد و ترک را بیاد داریم و از تکرار آنها همیشه نگران و در اندیشه هستیم. در آذربایجان دو ملت ترک و کرد محکوم به زندگی در کنار هم هستند، به همین جهت حزب ما پیوسته در صدد تقویت احساس دوستی و همسایگی میان آنان بوده و هیچ نغمه ناسازی در میان آنان را به نفع هیچکدام ندانسته و نمی داند. من بر این باورم که تقویت این احساس میان آنان در برهه کنونی بیش از گذشته ضروری است و وظیفه احزاب و شخصیتهای مسئول منطقه در این راستا قرار گیرد. درج مصاحبه رامبد لطف پوری که دقیقا در جهت عکس سیاست حزب دزاین زمینه میباشد در روزنامه "کوردستان" اشتباهی بوده است که از طرف انتشارات حزب ما روی داده و ما به محض اطلاع از آن در وب سایت حزب توضیح دادیم که این مطالب نظر مصاحبه کننده است نه نظر حزب دمکرات کردستان ایران و در شماره آینده روزنامه "کوردستان" نیز این توضیح را درج خواهیم کرد، تا هیچگونه شبهه ای در این مورد باقی نماند. ضمنا لازم به ذکر است که سیاست حزب دمکرات در تقویت حسن همجواری و همزیستی میان همه ملل ایرانی به ویژه دو ملت ترک و کرد از آنجمله در زمان دو حکومت جمهوری کردستان و حکومت ملی آذربایجان در سالهای-25-1324- بر شما و همه برادران آذری که آشنائی مختصری با تاریخ این منطقه داشته باشند کاملا روشن است ، لذا چنین اشتباهاتی از هر طرف که روی دهد نباید موجب نگرانی باشد. به ویژه که شخص مصاحبه کننده نه از اعضای رهبری حزب و سیاستگزاری حزب می باشد. دوست شما مصطفی هجری 26

مارس 2006

0 Comments:

Post a Comment

<< Home