Saturday, March 25, 2006



تعدادي از قزاقها‌ي ايل قره پاپاق در ميان كردها رفته و تبديل به كرد شده‌اند

عشيره‌هاي ايل قره پاپاق، عبارتند از: 1ـ تركاون (رئيس ايل به هنگام ورود به سلدوز، از همين تيره است) 2ـ جان احمدلو 3ـ چاخرلو 4ـ اولاشلو 5ـ سارال 6ـ عربلو 7ـ شمس الدينلو 8ـ قزّاق.

طايفه قزاق در اصل از ايل بزچلو نبود. و به يكي از ايلهاي قزاقستان كه در شمال شرقي درياي خزر مي‌زيستند مربوط هستند، اينان در رد و بدل‌ها و تغيير و تبديل‌ها و كوچ‌هاي جبري و اختياري، خصوصاً در جنگهاي ايران و روس به دليلي كه براي ما مجهول است در منطقه ايروان قرار مي‌گيرند و چون تعداد جمعيتشان در حد يك ايل نبود و نيروي نظامي مستقلي را نمي‌توانستند تشكيل بدهند، مطابق قاعده عصر (در تشكيلات نظامي و سازمانهاي ايل و تعيين مسئوليتهاي اداري و اجتماعي هر طايفه كوچك را به يك طايفه بزرگ ضميمه مي‌كردند) اين طايفه كوچك قزاق را در ايراوان به قره پاپاق الحاق كردند، قزاقهاي مذكور در سلدوز تا اين اواخر سني مذهب بودند (البته سني حنفي، نه سني شافعي كه در متون ياد شده آمده)

آخرين بزرگ آنان كه هميشه تابع رئيس ايل قره پاپاق بود، حاج عبدالله نام داشت، كه ساكن روستاي خليفلو و از افراد سر شناس و فهميده بود لكن املاك قزاق را به كردها فروخت و به جد مي‌توان گفت خانواده‌هاي قزاق بيش از 60 خانوار (از 2100 خانواده) نبوده است و ابتدا تنها در يك روستا زندگي مي‌كردند، بعدها يك روستاي هفت خانواده‌اي ديگر به نام «آده» در فاصله «گل داراخ» و «بهراملو» بنا كردند[5]، اما با پيدايش آدا، كه گويا اوج رشد جمعيت آنان بوده گرايش به تشيع در ميان آنها ظاهر شده است به طوري كه در سال 1335 شمسي، همه آنها شيعه شده بودند.

با فروش قريه خليفلو به كردها، قزاقها به تدريج به روستاهاي ديگر مهاجرت كردند. البته تعدادي از آنها نيز در ميان كردها رفته و تبديل به كرد شده‌اند، به طوري كه گذشتة خود را كاملاً فراموش كرده‌اند.

امروز از آن مردم، تنها دو خاندان را مي‌شناسيم، خاندان مرحوم «مشهدي قنبر» كه در روستاي ديزج (دو كيلومتري نقده) و خانواده «يعقوب علي» در «آدا». مرحوم شهيد «اسماعيل عليياري» فرزند بزرگ مشهدي قنبر آخرين فردي بود كه رنگ و بوئي از رياست قديمي عشيره‌اي را بر اين دو خاندان داشت و پس از او آنها نيز مانند هر عشيره ديگر خصوصيات قديمي را از دست دادند.

[5]. در تحقيقات بعدي معلوم گرديد كه قزاق روستاهائي بنام توبوز آباد، گل داراخ، تازه كند ـ كه ويرانه‌هاي اين روستاها در اطراف خليفلو هست ـ داشته اند.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home